Page 46 - 2015_Antologica

PËR NË S-ClANCH D’lNFINÍ PER UN BRANDELLO D’INFINITO
a G. Malfatti a G. Malfatti

Lun-e smasìe sj’òss Lune consunte sulle ossa
ëd brich. Da semp dei monti. Da sempre
l’erbabarca – mëssoira ansangonà – l’erbabarca – falce insanguinata –
a sia bësbij ch’a rampigno. taglia sussurri che si inerpicano.

Un mond passà? Un mondo passato?

Un mond ch’a ven? Un mondo che viene?

Onde biàuto Onde in altalena
ant ël bërluse ëd sò argent. nello splendore d’argento.

Crij dë stèile ’n sla s-ciuma Gridi di stelle sulla bava
ëd lumasse sij brassabòsch di lumache sull’edera
verd e asur. verde a azzurra.

An sima la crësta Sulla cresta
argent s-clin. argento squillante.

A fonderìo le pianà Fonderebbero le orme
ant una colà dë stèile? in una colata di stelle?

Ël silensi arbomba Il silenzio rimbomba
sle taragnà. sulle ragnatele.

Lun-a e stèile Luna e stelle
tërmolo sle taragnà. oscillano sulle ragnatele.

Së s-cianco ij fij d’òr Si strappano i fili d’oro
al crij ch’a ciucia al grido che succhia
l’ombra nèira dle colin-e. l’ombra nera delle colline.

Un mond passà ch’a resta Un mondo passato che resta
ant l’ìvola sombra dl’angossa? nell’ugola oscura dell’angoscia?

Un destin tajà Un destino troncato
da crosiere d’asur? da crocicchi azzurri?

Ëd sigur la corsa dl’erbabarca Di sicuro la corsa dell’erbabarca
ansangonà ’nt ij bram ëd la sivìtola insanguinata nello stridio della civetta
a rëssié lun-a e stèile a segare luna e stelle
sj’òss dij brich. sulle ossa dei monti.

Remigio Bertolino
Fërvaje 1977, Amici di Piazza

44